Archiwa tagu: BIEGANIE

ŻYCIE W CZASACH ZARAZY

Opublikowany przez
Odpowiedz

Właśnie mija miesiąc naszej izolacji. Miesiąc od czasu kiedy nasze życie z dnia na dzień zmieniło się o 180 stopni. Pięć tygodni temu chyba nikt nie zdawał sobie sprawy jak ten czas epidemii będzie wyglądał, ale z dnia na dzień szara rzeczywistość zarazy oganiała nas coraz bardziej. Ups, chyba mi wyszło jak początek jakieś tandetnej powieści, a nie o to mi chodziło.

Generalnie to chyba wszyscy mają dość, a cały paradoks polega na tym, że przecież ciągle narzekaliśmy na chroniczny brak czasu i życie w ciągłym biegu. A teraz ? Czytaj dalej →

Bieganie charytatywne – ale o co chodzi…..?

Opublikowany przez
2

Przez wszystkie lata kiedy biegałam w tak zwanych biegach masowych i na nie się rejestrowałam, zawsze gdzieś migał mi przed oczami napis „bieganie charytatywne”. Właściwie nigdy tak do końca nie zastanawiałam się o co w tym bieganiu charytatywnym chodzi i na czym ono polega, aż do ostatniego Biegu Niepodległości. W Biegu Niepodległości pobiegłam razem z Michałem, Czytaj dalej →

Moje bieganie – jesień 2016.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Równo dwa lata temu w październiku 2014 roku, czułam się na tyle dobrze, że zdecydowałam się pobiec w kilku biegach. Pierwszym z nich był Biegnij Warszawo na początku października. To było moje pierwsze 10 kilometrów po zakończeniu mojego leczenia. Pamiętam ten dzień bardzo dokładnie, była piękna pogoda, świeciło słońce, Czytaj dalej →

NIE….., wcale NIE jest mi przykro …..

Opublikowany przez
2

Od bardzo dawna chodził mi ten tekst po głowie i nigdy nie mógł się zmaterializować, ale ostatnio po raz chyba już milionowy usłyszałam – „….jest mi bardzo przykro….” I coś we mnie pękło….

To, że jest komuś przykro, dlatego, że pasożyt dopadł właśnie mnie słyszałam już wielokrotnie. Słyszałam to w trakcie leczenia. Słyszałam w trakcie chemii. Słyszałam po leczeniu, tylko że w tamtym czasie dokładnie było widać co mi jest. Czytaj dalej →

Jakość życia – co to takiego jest?

Opublikowany przez
Odpowiedz

Kiedyś w przeszłości wiele, wiele razy słyszałam to określenie. Tylko że wtedy było ono raczej kojarzone z jakością życia ludzi starszych. Mówiono, że każdy ma prawo do godnej starości, do życia w odpowiednich warunkach, do opieki medycznej na jakimś tam poziomie itd.

Tak naprawdę na jakość naszego życia składa się wiele czynników Czytaj dalej →

Problemy z wagą czyli o diecie słów kilka……….

Opublikowany przez
24

Tak naprawdę to sztuka komponowania posiłków nigdy nie była moją mocną stroną. Od kiedy pamiętam zawsze miałam problemy z wagą i w związku z tym wiele, wiele lat temu zaczęłam ćwiczyć. Dawno temu chodziłam na siłownię, bo wtedy sprawiało mi to frajdę, wtedy też zaczęłam bardziej zwracać uwagę na to co jem. Czytaj dalej →

Dlaczego tak ciężko jest wrócić do formy i kondycji z przed choroby???

Opublikowany przez
3

Coraz częściej zadaję sobie to pytanie… Przecież jeszcze w trakcie chemii obiecałam sobie, że wrócę do biegania tak szybko jak to będzie możliwe, że muszę wrócić do formy, nabrać siły, bo przecież tyle jeszcze mam do zrobienia…. Po raz kolejny pozostaje mi przytoczyć sławetne zdanie Kasi, które coraz częściej powtarzam przy różnych okazjach „chcesz rozśmieszyć Pana Boga, powiedz mu o swoich planach”, a ja sporo tych planów miałam. Czytaj dalej →

Miał być blog o bieganiu i pasożycie, a co mi wyszło………..????

Opublikowany przez
1

Tak naprawdę to statystycznie rzecz biorąc tego biegania jest najmniej. Jest trochę o moich doświadczeniach z pasożytem, o moich refleksjach związanych z chorobą, coraz więcej o górach i żeglowaniu, a gdzie bieganie? Po raz kolejny przytoczę jedno z ulubionych powiedzeń Kasi: „chcesz rozśmieszyć Pana Boga, powiedz mu o swoich planach….” . Miałam biegać, i co? Czytaj dalej →

Rok życia w symbiozie …….. z pasożytem.

Opublikowany przez
Odpowiedz

Minął rok, dobry rok, (nie wiem, czy) z żalem dziś żegnam go ……. W każdym razie żegnam, bo 7-go lipca minął rok. Dokładnie rok. Rok temu zakończyłam pierwszy etap leczenia. To właśnie wtedy usłyszałam od mojej pani Doktor, że mam żyć „normalnie”. Żyję. Ale czy normalnie? Zależy jak dla kogo. Dużo się przez ten rok wydarzyło. Dużo dobrych rzeczy, ale i tych o których chciałabym nie pamiętać. Przede wszystkim nauczyłam się życia w symbiozie – symbiozie z moim pasożytem. Przestałam się oszukiwać, że jeszcze kiedyś będzie ono wyglądało tak jak było „przed” pasożytem, bo ja nie chcę dzielić życia na „przed” i „po” nim, ale………  No właśnie cały czas jest to ale…….. Czytaj dalej →